Northumbric kamer- Lobke

Krerk heeft besloten een kamer aan te maken voor Lobke, maakt een deur open en begint eens te kijken of deze geschrikt is.



Perfect!

Krerk legt op de tafel nog even een paar koekjes, een stuk cake, een paar theezakjes, en een fles van zijn collectie dure champagne neer en kijkt daarna naar het resultaat.

Zo, dit vindt Lobke vast goed.

Slaap lekker Lobke, ik hoop dat je fijn zal slapen. zegt Krerk.

Lobke kijkt naar de grote sterke man. en kijkt naar zijn prachtige mooie ogen, van moed en toch vol van liefde. daarna zoenen ze elkaar. nog 1 keer knuffelt Lobke haar grote sterke Krerk waar ze zijn grote spieren voelt.

Daarna loopt Krerk weg en sluit de deur. Lobke gaat zich omkleden en een paar minuten later ligt ze al lekker te slapen.

Lobke pakt de hand van Krerk. en voelt een kus.

Ze zet haar hand op zijn kin en brengt hem nog eens dichterbij voor nog een zoen.

Ze vraagt nu: ''gaat het al beter met je been Krerk?''

Ja Lobke, veel beter. zegt Krerk.

Gelukkig denk Lobke.

Ze pakt zijn kin en trekt hem naar haar toe met nog een lange zoen. Waarna ze weer terug in haar bed zakt. Ze is heel moe.

Hericlese liep naar Lobke.
Om zich te verontschuldigen.


Hij liet een brief achter:

Het spijt me.

Lobke liep haar kamer in en keek eerst nog een tijdje naar buiten.

Toen draaide zich om. Toen zag ze een stukje perkament liggen.
Er stond een tekentje onder de tekst:


Ze las het veegde een paar traantje weg. Ze moest zich inhouden om niet in een huil bui over te gaan. Ze liep naar het raam, en duwde het gordijn een beetje aan de kant. Ze keek naar buiten, met haar rug naar de deur.

Ze bleef daar een hele tijd staan...