Krerk vr feb 25, 2011 5:24 pm
Krerk houdt heel veel van Lobke, hij pakt haar hand en kijkt haar heel verliefd aan. Hij is trots, trots want hij heeft de mooiste en liefste vrouw van Holland. Wat moesten mannen jaloers zijn als hij met haar over straat loopt.
Lobke, Elke seconde dat ik aan haar denk word ik gelijkmatig verliefder. Al kan je mijn verliefdheid niet meten. Daar is die veel te veel voor. Als ik aan jou denk denk ik aan een lichtpuntje, schijnend in een donkere wereld als deze. Je bent mijn hart en ziel, mijn wederhelft. Zonder jou kan ik niet eten, drinken, denken en hopen. Ik zag jou, ik zag een wonder. Ik hoorde jou, ik hoorde een geluid mooier dan het gezang van de mooiste nachtegaal. Ik voelde je hand, en ik voelde iets zo zacht als zeide. En toen je voor het eerst in mijn armen lag rook ik je pas goed, en je rook als de mooiste rozen. Mooier dan de rozen die we troffen, toen de liefde ons bond. Ik kijk naar je, met een hart vervuld van liefde. Liefde, die ik niet lang kan houden, omdat ik die aan jou wil geven. Maar ja, enkel dan voelt het alsof ik liefde bezit. Mijn liefde is als een vrucht, die alleen jij kan plukken. En voor jou smaken wil.
Krerk verbaast zich dat hij zoveel gezegd heeft. Hij weet nu even niet wat te doen en kijkt daarom maar heel verliefd naar Lobke.